Emek ve Demokrasi Güçleriyle birlikte Diyarbakır İstasyon Meydanında 1 Eylül Dünya Barış Günü mitingi gerçekleştirdik.
Binlerce kişinin katıldığı mitingde Eş Sözcümüz Çiğdem Kılıçgün Uçar ve Demokratik Toplum Kongresi (DTK) Eşbaşkanı Berdan Öztürk konuştu. Öztürk Kürtçe yaptığı konuşmasında tecrit ve tecride karşı muhalefetin sessizliğini sert tepki gösterirken, Uçar da iktidarın savaş politikalarını eleştirerek Türkiye’nin krizlerden çıkış yolunun barıştan geçtiğini ifade etti.
Berdan Öztürk:
50 sale Ocalan ji bo aştiyê dixwebite
Ozturk wiha axivî: Ez jî di serî de dayikên me, hevalên ciwan tevahî gelê me li ser navê KCD’ê bi rêzdarî silav dikim. Hûn bi xêr hatin, li ser çavan û li ser seran hatin. Gelê me yê hêja îro 1’ê Îlonê Roja Aştiyê ya Cîhanî ye. Di serî de li gelê me û li gelê bindest tevahî pîroz dikin. Bi rastî jî li welatekî azadî hebe, demokrasî hebe wateya 1’ê Îlonê jî pir muhîm e. 1’ê Îlonê em baş dizanin piştî Şerê Cîhanê yê Duyemîn hat diyarkirin. Sedema diyarkirina vê rojê jî hûn baş dizanin. Dîktatorek, faşîstek Hîtler, Şerê Cîhanê yê Duyemîn da destpêkirin û bi mîlyonan însanan jiyana xwe ji dest da, herwiha gelek însan bê mal û bê war man. Zilmeke mezin bû. Di vê zilmê de yê ku wenda kir tenê Almanya û Hîtlerê faşîst nebû. Îngilîstanê jî, Fransayê jî, dewletên ku di wî şerî de cih girtin wan jî wenda kir. Di wî şerî de mirovatiyê wenda kir. Ji bo ku ev şer dubare nebin, qiymeta aştiyê bê zanîn ev roj hate îlankirin. Li Kurdistanê jî gelê me 100 sal in gelê me jiyaneke azad, jiyaneke wekhev, jiyaneke di bin siwana demokrasiyê de dixwaze bijî. Di 50 salên dawî de jî gelê me jî baş dizane kengî firsend ketibe destê birêj Ocalan ne tenê ji bo gelê Tirkiyeyê ji bo gelê Rojhilata navîn jî bûye hêviyeke mezin. Lewma ji 5’ê Nîsana 2015’an vir ve Hikûmeta faşîst a AKP û MHP’ê tecrîdê giran dike. Bi tecrîdê armanca wan çi ye? Li dijî demokrasiyê ne, li dijî aştiyê ne, li dijî jiyaneke wekhev û azad in. Lewma tecrîd li Îmraliyê li hember birêz Ocalan hate destpêkirin. Rastiyek heye ku bi fikrê hemû gelên bindest bûye hêviyeke mezin.
Sedema vê xizaniyê van qeyrana ev şerê qirêj e
Li vir, li Amedê Newroza 2013’an tê bîra me hemûyan. Birêz Ocalan nameyek bi gelê Kurd û Tirkiyeyê re parve kir. Piştî vê nameyê pêvajoyek jî dest pê kir. Me hemûyan dît ku çawa rewşa Tirkiyeyê ber bi başiyê ve çû. Yek bi yek me jî, gelê Tirk jî, gelê Ereb jî, gelê Çerkez jî yanê gelê Tirkiyeyê ew pêvajo dît. Dibêjin niha aborî bin ketiye. Sedem çi ye, tu ji wan bipirsî dibêjin ji bo îtîbara me ye, ji bo îtîbara me mezin bibe. Lê derew e. Sedema wê ev şerê qirêj e. Îro mafê mirovahiyê hatibe binpêkirin, demokrasî ji holê hatibe rakirin, ku mafê mirovan neyê naskirin sedema wê ev şerê qirêj e ku li hemberî gelê Kurd didin meşandin. Hûn ji bo desthilatdariya xwe, ji bo hişmendiya xwe ya qirêj û faşîst û ji bo ku ser sûcên xwe yên qirêj bigirin hûn Kurdan terorîst îlan dikin. Hûn bi Kurdan re dijminahiyê dikin. Hûn ji Kurdan re miemeleya li dijî mirovahiyê dikin. Ev yek nayê qebûlkirin, ev sed sal in em qebûl nakin, ji îro şûn de jî ne mumkin e em qebûl bikin.
Ey muxalefet hestiyê zarokên kurdan di qutiyan de didin gelo gotinek ji van yekan heye
Li vir ji Qada Îstasyonê ji muxalefetê re jî çend gotinên me hene. Yên berpirsyer îro em hemû ne. KCD ye, muxalefeta Tirkiyeyê ye. Ew niha demokrasiyê hesab nakin, ew niha mafên mirovan hesab nakin, ew niha pirsgirêka gelê Kurd çareser nakin, tecridê giran dikin. Yek gotineke we tuneye. Ji tecrîdê re gotineke we çênabe. Ka hûn ê çawa hiquqê bînin û pirsgirêka gelê Kurd çareser bikin. Hûn dibêjin edalet! Eger ku hûn di edaletê de samîmî bin biçin ber derê Dayika Emine Şenyaşar û nobeda wê biparêzin. Bibin dengê Emîne Şenyaşar. Hûn dibêjin mafê mirovahiyê! Eger ku hûn mafê mirovahiyê dibêjin binêrin Halise Aksoy hestiyê kurê xwe bi kargoyê girt, Ali Riza Aslan hestiyê kurê bi kargoyê girt. Dîsa îro Îbrahîm Uzun hestiyê kurê xwe di sandoqan de girt. Em ji we dipirsin, ev di kîjan mirovahiyê de, di kîjan olê de, di kîjan baweriyê de heye? Di wan sandoqan de ne cenazeyê însanekî, temamê mirovahiyê hebû., Hûn ê ji vê yekê re çi bibêjin. Gotineke we hebe hûn samûmî ne. Gotineke we tunebe bêsamîmiyet e. Ev bêsamîmiyeta we Tirkiye anî vê merheleyê. Di bêrîka însanan de pere nehiştin û dibêjin çi; hehsa maliyeta guleyan û fuzeyan dikin. Pêwîstî bi wan guleyan ûfuzeyan heye_ gel, me jî baş dizane û bila gelê Tirkiyeyê jî baş bizanibe pêdivî bi gule û fuzeyan tuneye. Pêvajoyek bi du salan hat jiyandin. Ji 2013’an heta 2015’an pozê kesî xwîn nebû, ekonomî jî roj bi roj mezin dibû, ciwan xwedî kar dibûn. Kesî ji bo nan welaetê xwe nediterikandin. Ev rastî li ber çavê hemû kesî ye.
Ev şerê Tirkiyeyê nîne şerê desthilatdarî û dewlemendiya AKP’ê ye
Ev hikûmet xwe dewlemend dike, lê gelê Tirkiyeyê xizan dike. Dibêjin em vî şerî ji bo pêşeroja Tirkiyeyê, ji bo vî welatî dikin. Ev yek derew e. Hûn vî şerî ne ji bo gelê Tirk dikin, ne ji bo gelê Laz, ne ji bo gelê Çerkez, ne ji bo gelê Ereb hûn vî şerî dikin. Hûn ji bo berjewendiyên xwe, ji bo zihniyeta xwe ya qirêj vî şerî dikin. Hûn zihniyeta Hîtler berdewam dikin.
Em berxwedana Ocalan a bêhempa ya ji bo aştiyê tucar ji bîr nakin
Gelê me yê hêja, niha wan hin tişt dane pêşiya xwe. Gundên Tetwanê, gundên Bismilê, gundên Ozalpê dorpêç dikin, mirovan bi şkenceyên giran binçav dikin. Em vê konsepta we ya nû qebûl nakin. Me berê jî îşkence û zulê qebûl nekir, ji vir şûn de jî em qebûl nakin. Dibêjin dilê me çawa bixwaze em ê îşkenceyê, zilmê û heqaretan li gelê Kurdistanê bikin. Em vê yekê qebûl nakin. Em bi şer neqediyan, qedandina me ne mumkin e. Gelê me dozeke mafdar dike. Hûn nikarin me tune bikin. Em nabêjin em ji hev cihê bin, lê belê em vê muemeleya ku hûn li medikin jî qebûl nakin. Dayikên aştiyê tiştên xwe yên herî biqîmet wenda kirine dîsa jî dibêjin aştî. Binêrin ji ber îfadeyekê dayikên me bi rê de qeza derbas kirin û şehîd ketin. Cihê ku lê bûn dikarîbûn îfade bidana. Lê wan ev zilm bi zanetî li dayikên me kirin. Vê zilmê bi zanetî li me dikin, bi hemû nirxên me dilîzin. Em wekî KCD li Qada Îstasyonê dibêjin ev planên we duh bi ser neketin îro ji bi ser nakevin. Em xwedî îrade ne, me şer jî kuştin jî dîtiye lê em bi şer û kuştinê naqedin. Çare aştiyeke birûmet e û rêyeke din jî tuneye. Muxalefet jî ger ku dixwaze pêşeroja Tirkiyeyê ronî bibe divê di serî de tecrîda li Îmraliyê şermezar bike. Tecrîda li ser Îmraliyê tecrîda li ser şexsekî nîne. Ev tecrîd li ser fikrên Birêz Ocalan e. Milyonan gotiye Birêz Ocalan îradeya me ye, li hemberî îradeya milyonan kesan vê tecrîdê dikin. Ji ber ku Birêz Ocalan îro bi fikrên xwe ji bo gelên bindest bûye fikrekî mezin. Ev yek jî nayê hebasê wan lewma tecrîdê giran dikin. Ocalan berxwedaneke bêhempa li hemberî van faşîstan dimeşine.
Gelê Tirkiyeyê; ger ku hun îro nikaribin nan bibin mala xwe xwe sedema wî ev zihniyeta faşîst e
Ji bo aştiyeke birûmet em ketine rê, gelek berdêl hatiye dayîn û îro jî gelê me gelek berdêlan dide. Heya em azad bibin jî em ê van berdêlan bidin. Bê azadî nasname nabe, bê azadî jiyaneke wekhev nabe. Em ji gelê Tirkiyeyê re dibêjin; pirsgirêka gelê Kurd îro ne tenê li Tirkiyeyê li Rojhilata Navîn jî bandoreke mezin dike. Ev pirsgirêk li Tirkiyeyê çareser bibe dê bandora xwe ya erênî jî li temamê Rojhilata Navîn bike. Guh nedin van faşîstan. Eger ku hûn îro nikaribin nan bibin mala xwe sedema vê yekê zihniyeta faşîst, zihniyeta yekperest û nijadperest e. Rêberê gelê me destê xwe dirêjî we kiriye, wî destî bigirin. Wexta ku hûn destê wî bigirin pêşerojeke ronî dê ji bo temamê gelên Tirkiyeyê were. Em aştiyeke birûmet dixwazin, heya ku ev aştî were dê têkoşîna me berdewam bike.
Çiğdem Kılıçgün Uçar:
Ma bi xêr dî sarê Amed, ma bi xêr dî sarê Kurdistan, ma bi xêr wayê aştî, ma bi xêr dî dayikê aştî, ma bi xêr dî cinîyê azad cinîyê xoser, ma bi xêr dî cencê Kurdistan, ma bi xêr dî karkerê Kurdistan. Sima bi xeyr ameyê, çimanê mi ser, sereyê mi ser ameyê.
Zereyê cuya ma de, zereyê pêrodayîşî ma de, zereyê xoverdayîşê ma de, herûnê aştîye zaf giran o. No îqtîdar vano ke aştî nîna nê welatî. Ma se vanîmê, hîn bikerîmê ke na aştîye nêzdî bikerîmê, bi destê xo virazîmê. Serra 2013’yî de sarê nê welatî dî ke aştî yena nê welatî. Bi destê ma yena. Ma se kerd, domanê nî welatî nêmerdî. Wayê nê welatî nêbermayî. Îştirî çimanê mayanê ma ra nêameyî. Feqîrîye, xizanîye senî bî. Sarê nê welatî aştî bi destê xo girewt. Îqtîdar tersa, zaf tersa. Dî ke sîyasetê aştîye de o îqtîdarê xo vîndî keno. Coka rîyê xo çarna şer, rîyê xo çarna ceng. Wa sarê ma rind bizano ke çend ke domanê Kurdistanî mirenê hende pere kewno tûnikanê nê îqtîdarî. Çend ke wayê ma dayikê ma bermayî, hende hende şerê nê îqtîdarî beno dewlemend. Coka ma vanîmê ke vengê aştîye berz bikerîmê, emegê aştîye pîl bikerîmê, hîra bikerîmê. Ma kenê?
Emeğimiz onurlu bir barışa vesile olsun
Merhaba direnen Amed halkı; merhaba eşitlik, özgürlük, demokrasi ve barış mücadelesinde yılmadan ısrar eden Kürdistan halkı; merhaba beyaz tülbentleri ile savaşa barikat olan Barış Anneleri; merhaba her türlü şiddet ve savaş karşısında sesini ve mücadelesini yükselten kadınlar, gençler, emekçiler. Bugün barışın sesini yükseltmek için bizimle buraya gelen herkese saygılarımızı ve sevgilerimizi sunuyoruz. Hoş geldiniz, sefalar getirdiniz. Her gününe barışın emeğini katan sevgili halkımız, 1 Eylül Dünya Barış Günümüz kutlu olsun! Emeğimiz onurlu bir barışa vesile olsun ve olacak. Barış sadece ölümlerin sonlandırılması değildir; aynı zamanda yaşamın onurlandırılmasıdır, özgür bir geleceğin, insanca bir yaşamın inşa edilmesidir. Barış; mücadelemizde kaybettiklerimize bağlılıktır, vefadır.
Kürdistan halkının yürüttüğü barış mücadelesi bütün dünyaya örnek oldu
Barış aynı şekilde sadece masalarda imzalanan bir anlaşma değildir; barış bu ülkede yaşayan bütün anadillerin, kimliklerin, halkların eşit ve özgürce yaşamasıdır. Barış, çok dillidir. Barış çok kültürlüdür, çok kimliklidir, çok inançlıdır. Dolayısıyla hiç kimse barışı tekçiliğe, tek kimliğe sığdıramaz. Ve Kürdistan halkının yürütmüş olduğu barış mücadelesi sadece bu coğrafyaya değil bütün dünyaya örnek olacak bir merhaleye gelmiştir. Hepimizin emeğine ve mücadelesine sağlık.
Direnişimiz barış umudunu diri tutmaya devam ediyor
Bu dünya iki büyük dünya savaşı gördü, binlerce bölgesel savaş gördü. Ne yazık ki halen daha bu savaşları görmeye ve birebir yaşamaya devam ediyoruz. Ortadoğu’da devamlı hale getirilen savaşlar, nükleer silahlanmanın kendisi, Ukrayna ve Rusya arasında yaşanan savaş ve güç savaşlarıyla bu dünyanın savaşsız olmayacağına bizi ikna etmeye çalışan egemenlerle karşı karşıyayız. Barış ve savaş ikilemini en iyi bilen coğrafyanın halklarıyız. Bu ülkenin kuruluşundan bugüne kadar devlet aklının ve bu aklın yürütücüsü olan iktidarların yaptığı tek şey vardı; Kürtler ve öteki bütün kimlikleri yok sayma, inkar etme, asimile etme. Yani düz deyişle, yüzyıllık bir yalnızlık yaşatmaya çalıştılar Kürtlere. Kürt halkı buna yüzyıllık direnişle cevap verdi. Bu direniş de bizim barış umudumuzu, barış irademizi güçlü tutmaya, diri tutmaya devam ediyor.
Barış Anneleri beyaz tülbentleriyle savaşa barikat oldu
Bugün 1 Eylül Dünya Barış Günü, biz bugünü trafik kazasında kaybettiğimiz Barış Annelerimiz Perişan Akçelik ve Adalet Safalı’ya adadık. Her ikisinin de mücadelesi önünde saygıyla eğiliyorum. Kadınların direnişi, barışın sesidir. Barış Anneleri bu coğrafyada her türlü zora ve zorbalığa karşı mücadele etmekten vazgeçmediler, beyaz tülbentleriyle savaşa barikat oldular. Ancak bu devlet aklı ve onun paralelindeki AKP hukuku, uyduruk iddianamelerle annelerimizin barış mücadelesini hapsetmek istedi. Ve annelerimiz ifadeye gidip döndüklerinde ne yazık ki kaza geçirdiler. Bu AKP hukukunun sebep olduğu bir cinayettir, bir trafik kazası değildir.
AKP hukuku Kürt halkına karşı cinayet işlemeye devam ediyor
Bir örnek daha verelim. İki gün önce cezaevinde hasta tutsak Şakir Turan’ı kaybettik. Cezaevlerinde de devlet aklı ve AKP hukuku savaş yürütmeye devam ediyor. Bir insanın en temel hakkı yaşam hakkıdır. Devlet bu hakkı korumakla yükümlüdür. Hasta olduğu halde vedalaşma hakkını bile tanımayan bir AKP hukukuyla karşı karşıyayız. Yetmedi, cenazesine de zulmetmekten geri durmadı bu iktidar. AKP hukuku içeride de dışarıda da Kürt halkına karşı cinayet işlemeye devam ediyor.
Son 20 yılda onlarca çocuğumuz AKP’nin cezasızlık politikaları yüzünden hayatını kaybetti
Dün Şırnak’ta bir zırhlı aracın çarpması sonucu Tajdin Adal çocuğumuz ağır yaralandı. Tek bir olay değil bu. Son 20 yılda onlarca çocuğumuz AKP hukuku yüzünden, AKP’nin cezasızlık politikaları yüzünden hayatını kaybetti. Ama bu mücadele ne AKP hukukunun cinayetleriyle ne de AKP’nin kendisine meşruiyet kazanmak için sarıldığı savaşla durdurulabilir. İşte buradayız! Nerede görmek istemiyorsanız Kürt halkı orada olmaya devam edecek. Barışın sesini yükseltmeye devam edecek. Türkiye’yi yöneten AKP-MHP iktidarının bugün bizlere yaşatmış olduğu ekonomik krizden siyaset krizine kadar tüm sorunların altında yatan sebep onların kutuplaştırıcı ve güvenlikçi siyasetidir, savaş politikalarıdır.
Mücadelemiz onurlu bir barışı tesis edinceye kadar devam edecek
Bakın toplum ne yazık ki bu kışkırtıcı ve kutuplaştırıcı politikalara esir olmak üzere. Her gün okullarda gençler birbirlerini bıçaklıyor, birbirlerine silah çekiyor. Ekonomik kriz yüzünden kiracılar, ev sahipleri, komşular birbirlerini vuruyor. Yine ekonomik kriz yüzünden insanlar intihar etmek zorunda kalıyor. Bunların hepsi bu savaş politikalarının birer parçası elbette. Böyle görmek durumundayız. Bu iktidar savaşın gölgesinde barışın bir ütopya olduğuna bize inandırmaya çalışıyor. Barış bizler için bir ütopya mı yoksa bizim mücadelemizin esası mı? İşte bizim mücadelemiz onurlu bir barışı tesis edinceye kadar devam edecek!
Kürt halkının barış mücadelesi karşısında devlet aklının yapabildiği tek şey tecrit
Açıkça ifade edelim; bu ülkede demokrasinin, eşitliğin ve özgürlüklerin önünde en büyük engel Kürt sorununun çözümsüz bırakılmasıdır. Devlete, iktidara yüzyıldır bu politikalardan vazgeçmeyen akla söylüyoruz. Eğer bir çözüm projeniz yoksa bilene soracaksınız. Sayın Abdullah Öcalan, “Bana imkan yaratılırsa bir haftada çözerim” diyor. Kürt halkının, Türkiye demokrasi güçlerinin inandığı ve emek verdiği barış mücadelesi karşısında devlet aklının yapabildiği tek şey ise tecrit. Sayın Abdullah Öcalan ile birlikte bütün Kürt halkının mücadelesini, bütün Türkiye halklarının inancını tecrit altına almaya çalışıyorlar. Ancak bunu başaramadılar. Başaramayacaklar.
İktidar toplumu zehirliyor
İki örnek daha anlatmak isterim. Bu ülkenin Dışişleri Bakanını tanıyorsunuz. Geçmiş dönemde “İki tane roket attırır savaş başlatırız” diyen Hakan Fidan. Fidan şimdi koltuğunun altında dosya, aklında savaş projeleri kapı kapı, ülke ülke dolaşıyor. Niye dolaşıyor biliyor musunuz? Kürtler birbirini öldürsün diye dolaşıyor, toplum birbirini öldürsün diye dolaşıyor. Ülkede yapabilecekleri her şeyin sınırına geldiler, şimdi de büyük bir savaş ittifakı kurmaya çalışıyorlar. Bunu da başaramayacaklar. Buradan iki şeyi ifade etmek isterim. Birincisi bu iktidar toplumu zehirliyor. Kürt halkını özel savaş politikalarıyla hedef alıyor. Kadınları, gençleri ve Kürt toplumunu hedef almaya çalışıyor. Ancak bizler Kürt halkı olarak, yaşadığımız sorunlarda dönüp geçmiş deneyimlerimize bakacağız. En ufak bir anlaşmazlıkta elimize silahı almayacağız. Ağzımıza sözümüzü alacağız. Ülkede ve dünyada bu kadar büyük bir barışı, bu kadar onurlu bir barışı omuzlayan Kürt halkı birbiriyle savaşamaz, birbiriyle kavga edemez. Birlik olacağız ve barışı kendi ellerimizle kuracağız. Bulunduğumuz coğrafyada ve ülkede barışın nasıl inşa edildiğini ve yaşandığını göstereceğiz. Buradan tırnak içinde Kürt olan Dışişleri Bakanına söyleyelim: Sizin 2015 yılından beri yürüttüğünüz bütün politikalar Kürt halkının direncine takıldı, bugün de öyle olacak. Başaramadınız, başaramayacaksınız!
Cumhurbaşkanı -ki toplumun yarısının hayır dediği bir cumhurbaşkanıdır- iki gün önce Milli Savunma Üniversitesindeki diploma töreninde bir konuşma yapıyor. Konuşma metnini anladığım kadarıyla anlatmak isterim. “Düşüncelerimiz farklı olsa da aynı yöne bakabilmeliyiz. Türkiye Cumhuriyetinin 100’üncü yılı vesilesiyle 85 milyonun hepsiyle büyük bir kucaklaşma gerçekleştirmek istiyorum. Kimliği ve aidiyeti ne olursa olsun, ideolojisi ne olursa olsun biz aynı paydada bir araya gelebiliriz. Ayrılıkları derinleştirmek yerine ortak müşterekleri çoğaltabiliriz” diyor. Bunu bu ülkenin cumhurbaşkanı söylüyor. Dersiniz ki kutuplaştırıcı dili kullanan, ayrımcılığı körükleyen biziz. Kendi yaptığının farkında değil olacak ki kendisine çağrı yapıyor. Umarız kendisine yaptığı çağrıyı duymuştur ve ona uygun bir pozisyon alır.
Onurlu bir barışın tesisi demek Türkiye ve Kürdistan halkının insanca yaşama kavuşması demek
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu sözlerinin yerel seçimlere giderken kullanılacak bir söz olduğunu biliyoruz. Kürdistan’da belediyelerde yarışamayan bu iktidar irade gaspıyla, kayyımlarla belediyeleri elimizden almaya çalışıyor. Türkiye silah ve savaş sanayisinde yol aldı ve bu şirketlerin hepsi Cumhurbaşkanının ailesine ait. Savaşta kullandıkları İHA ve SİHA’ları övünerek anlatıyorlar. Roketlerin maliyetini övünerek anlatıyorlar. Biz de başka bir şey söyleyelim. Kucaklaşmak istediğiniz 85 milyonun 30 milyonu açlık sınırının altında yaşıyor. Onların geçim derdinden, neler yaşadıklarından haberdar mısınız? Savaşa yapılan yatırımlarla, demokrasiden vazgeçilen yöntemlerle sadece Kürtler değil Türkiye kaybetti, kaybetmeye devam ediyor. Bu ülkede onurlu bir barışın tesis edilmesi demek; Alevilerin eşit yurttaşlık hakkının tanınması demektir, Türkiye ve Kürdistan’daki bütün emekçilerin insanca bir yaşama kavuşması demektir, anadillerin özgür olması demektir, inançların ve kimliklerin özgür olması demektir. Yani barış toplumun kazanması demek. Var mıyız hep birlikte onurlu ve büyük bir barışı inşa etmeye?
Sözlerimi bitirirken Yeşil Sol Parti adına hepinizi saygı ve sevgiyle selamlıyorum. Yerel seçimlerde hem savaş politikalarına hem de kayyım rejimine en güçlü cevabı vereceğimizden hiçbir kuşkumuz yok. Mücadelemiz bunun içindir. Türkiye’de tesis edeceğimiz demokratik ulus için atılan büyük bir adımdır. Demokratik Cumhuriyet ve ortak yaşam için atılan en büyük adımdır. Şimdiden her birimizin emeğine sağlık. Şimdi barış zamanı, şimdi kazanma zamanı. Bimînin di xêr û xweşiyê de.
1 Eylül 2023
